kitapların,
şiirlerin,
hayatın en güzel alıntısı sensin
tekrar tekrar söyleyebileceğim
ve her ne hikmetse
her yere de olan
her boşluğu dolduran
her çatlağa iyi gelen
sen, sen olduğun için güzelsin
değişme!
karanfiller bile kıskanıyorken kokunu
ve boynun bir cennet iken
nasıl geçebilirim senden
mutluluk saç yine
dağıt eteklerindeki mutlulukları
belkiler bana çok fazla
mutlu olduğunu düşünmek güzel ama
bensiz değil
ve sen bensizken de güzelsin nasıl başarıyorsan
arayabileceğim bi telefon numarası bile bırakmadın,
koşarak gelebileceğim bi yol da
hiçbiri yok sana dair
oysa ben sana dair her şeyi ezberlemiştim
peki biranda nasıl değişti ?
dört beş yıl kısacık biran değil mi değişmek için
sensizlik için çok fazla
ama umudum için değil
vazgeçmiyorum
geçemiyorum
çünkü geçersem biliyorum yok olacağını
güzel bir cümle unutulur mu hiç ?
en güzel zamanım
en güzel hatıram
en güzel dizem
fark ettim daha geçen gün gittiğini
sens kokmayan bir şiir yazarak
en kötü şiir
peki bi insan gidişiyle bile bu kadar şeyi nasıl öğretebilir ?
özledim kelimesinin bir anlamı olmuyor
yani senden bahsetmiyorsam
ki senden bahsetmemek kolay değil
en güzel dizem
en güzel rüyam
saçlarım artık dalgalanmıyor rüzgarda
saçlarımı sevecek biri olmadığından
sen hep eksik kaldığından
gelmene çok ihtiyacım var
ve gelmemene de öyle
gelme
hayatında başka biri var
biliyorum
hayatımda başka biri yok
çünkü sen varsın ama bilmiyorsun
ne kadar acı bi senaryo değil mi ?
senin dinlediğin şarkıları dinliyorum
ve hepsini sana armağan ediyorum
yeni sevgililerine armağan ederken sen
bi kere de olsa özle beni
bi kere de olsa bi şarkıda beni anımsa
çoktan gittin biliyorum
kabul etmek istemiyorum sadece
ve isteseydim vazgeçerdim senden
bunu da biliyorum
ama bilmek yetmiyor bazen
bilmiyorsun
bitmiyorsun içimde
bitmiyor anlamın
ve sen gidersen
yani gittiğini kabul edersem
ben anlamsız kalırım
korkuyorum ilk defa
ya da korku değil başka bir şey bu
rüyalarıma bile gelmiyorsun artık
bende uyumuyorum
bitme
noktaları kullanmadan da anlaşabiliriz
yeter ki bitirme
ya da artık bitmeli misin ?
ve ben artık sensiz mi yaşamalıyım?
üzülmeyecek misin?
hiçbir yerde senden bahsetmediğimde
ya da kendime bile seni söylemediğimde
hoşça kalmalı mısın artık?
sen hoşça kaldın biliyorum da ya ben ?
büyüklerimizden biri demişki günün birinde
"bir kölenin, köle olarak kalmasındaki en büyük etken umududur"
kim söylemiş bilmem
neden söylemiş aşikar
ben tutundukça sana
sen kırılıp, yok olup gitmiyorsun
hep aynı güzelliktesin
hep aynı yerdesin
hep aynısında sen
ben benden öyle bahsedemiyorum
camlar batıyor artık yüreğime
nefes alamıyorum
nefes aldırtmıyorsun
boğuluyorum iyice yokluğunda
ve belkide bu son çırpınışlarım
son yolucusunu ağırlıyor bu liman
son giden gemiyle
ben gidiyorum
ben benden, senden, canımdan gidiyorum
hoşça kal benliğim
düşüm
kırıklığım
yıllarım
hoşça kal
her gidişin bir de dönüşü olmazmış
olura inanmıştım
olura inanmıştım
inanmamayı öğrettin
hoşça kal
seni ağırlamak güzeldi bu koskoca şehirde
bir uyuşturucu gibisin yinede
hoşça kal
güneş bi daha doğmayacak...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder