Batıyoruz.
Biz, biz değilken batıyoruz en çokta.
Boğuluyoruz kendi derinliklerimizde.
Nefes alamıyoruz...
Yok oluyoruz gün geçtikçe.
Maviliklerin orta yerine yelkenler açıp,
Okyanusun bizi sonsuza kadar kabullenmesini istiyoruz.
Alamayacak bizi, kabullenemeyecek, biliyoruz.
Biz sadece rotasını kaybetmiş birkaç gemiyiz.
Biz, bir yunus değiliz ki; sevsin bizi tüm mavilikler.
Biz birkaç tahtadan oluşan ve sırf su geçirmemek için boyanmış,
Yok olmaya mahkum,
Yüz tutmuş yalnızlığa,
Avare dolaşan küçük çaplı gemileriz.
Batıyoruz.
Nefes alamıyoruz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder