Aynı gökyüzüne bakmak.Böyle bir şey yok. Yatıp, yere uzandığında kafanı kaldırıp bakıyorsun ya; işte o baktığın yerle, benim baktığım yer bir değil. Aynı aslında ama bi' yandan da aynı değil işte. Anlatamıyorum ben yine ama senin beni anlaman gerek.
Burada gökyüzü daha başka. Burada yıldızlar daha bi' değişik görünüyor ve farklı düşünceler saçıyorlar etrafa. Senin bakışınla benim bakışım bir değil. Bu bir ego durumu da değil yanlış anlama. Düşündüğümüz kişiler bile başkayken... Ben seni düşünüyorum, peki sen ? Herkesin "o" harfinden çıkardığı kişiler bile başka. Ki seninle, benim o, o harfine birbirimizi sığdırmamız çok daha zor.
Burada gerçekten gökyüzü daha bir başka. Yalnızlık daha acı yaşanıyor. Sensizlik... Sensizliğe alıştım ben sanırım. Artık pek dile getirmiyorum de zaten ama burada gökyüzü daha bi' başka gerçekten. Burası çok karanlık. Gökyüzünü ışık kirletip, yıldızların görünmesine engel olamıyor ve onlar sanki yanımdalar, sanki hiç gitmeyeceklermiş gibi. Gidemeyeceklermiş gibi. Onlar senin gibi değil.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder