Ve çiçekler vardı ellerin de,
Koşarak gelmiştin geçmişten
Yorgun...
Umutsuz..
Ellerini ne zaman uzatıp,
Çiçeği verdin bana,
Ve ben alıp ne zaman sarıldım sana
İşte o zaman durdu
Zaman, hayat, bu koskoca dünya.
Aması olmadı daha sonra
Sen gittin,
Gitmeni istedim.
Kalmanı hiç istemedim.
Yalan değil.
Çünkü biliyordum her zaman gidiş vardı.
Bu hayatta yollar boşuna yapılmıyordu.
Sade ve özdü yaşam.
Gelir, kalır, her şey olur ve giderdi herkes.
Ve bir şeyleri pekte zorlamanın anlamı yoktu.
Ben de zorlamadım.
Yıllardır bocalayıp durup,
Her şeyin boşa çıktığını görmekten bıktım belki,
Belki de tüm hayatı belkilere sığdırmaya alışmaktandı,
Yaptıklarım ve yapmadıklarım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder