SEN GÖKYÜZÜ

Bırak

Kalbine aksın gökyüzü

Bırak

Her şey yerli yerinde kalsın

Kirliler, tabaklar

Dünya senin yuvan değil

Benim yuvam değil

Sadece konaklamak için bir yer

Neyi garip?

Bırak şu düşlerini

Aslı olan gökyüzü

Kim demiş ki yıldızların,

Artık yıldız olmadığını?

Kim söyleyebilir ki masumiyetin,

Parmaklarını kanattığını?

Biliyorum,

Kalbinin nasıl kırıldığını,

Bacaklarına batan o dikenlerin

İliklerine kadar nasıl acıttığını

Kabul ediyorum yalnızlığı,

İhaneti, 

Yalanı dolanı

Ben koşuyorum sana,

Ya ben diyebilir miyim hala

Gökyüzü uçsuz bucaksız
Dokunabilmişken sana