Bırak
Kalbine aksın gökyüzü
Bırak
Her şey yerli yerinde kalsın
Kirliler, tabaklar
Dünya senin yuvan değil
Benim yuvam değil
Sadece konaklamak için bir yer
Neyi garip?
Bırak şu düşlerini
Aslı olan gökyüzü
Kim demiş ki yıldızların,
Artık yıldız olmadığını?
Kim söyleyebilir ki masumiyetin,
Parmaklarını kanattığını?
Biliyorum,
Kalbinin nasıl kırıldığını,
Bacaklarına batan o dikenlerin
İliklerine kadar nasıl acıttığını
Kabul ediyorum yalnızlığı,
İhaneti,
Yalanı dolanı
Ben koşuyorum sana,
Ya ben diyebilir miyim hala
Gökyüzü uçsuz bucaksız
Dokunabilmişken sana
Dokunabilmişken sana
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder