nasıl anlatacağımı bilmiyorum
nasıl başlayacağımı da
geveliyorum sadece
bakınıyorum
yazacak birkaç satırım var ama
söyleyecek sözlerim gibi
hiç dile getirilmemiş
getirildiğinde unutulmamış
nasıl başlarım bilmiyorum ama
nasıl bitiririm biliyorum
engellenemez bir kaosum
susturulamaz bir halk
nasıl anlatırım bilmiyorum ama
nasıl yok olurum biliyorum
sadece sarhoşum
ama özgür
dökebileceğimden çok daha fazlasıyım
döktüklerimden bir o kadar az
nefesten daha yorgun
daha çelimsiz
bir başarısızlık olarak adlandırılıyorum
hayalinin, hayatının
özgüvensiz
agresif
sadece gibiden öteye gidemiyorum
yapıyor gibi
söylüyor gibi
susuyor gibi
o kadar çok şeyden kalan sadece iki cümleyim
kimsenin duyamadığı
kimsenin anlayamadığı
senin hiç düşünemediğin
bir şeyler konuşuyorum kendi kendime
denemeler yapıyorum
ayna bana bakıyor, ben ona
uzay biraz daha büyüyor
nasıl anlatırım
ne söylerim
nasıl dile getiririm
nasıl ağlamam bilmiyorum ama
nasıl giderim
nasıl biterim
nasıl sustururum
nasıl yok olurum biliyorum
masanın üstünde duran bir kadehim
yanında oturan bir sarhoş
sadece kendini suçlayan
kendinden başka herkes suçlu
