sesler yükseliyor
ben huzurluyum
şarkı çalıyor
eriyorum
sesin boynuma çarpıyor
gözlerim de kokun
ağzımda ilk defa dürüstlüğün
ve sadece hissediyorum
bir tabut gibi taşınıyor gökyüzü
kimlerin eksileceği
kimlerin aslında hiç olmayışı
ve bazılarının ilk defa gözyaşları
meğer diyorum bir kayanın üstünde
meğer diyorum sessiz ve sakin
meğer bu hayat benim değilmiş
meğer ben sadece...
yollar ayaklarımın altında gidiyor
ben hala aynı yerdeyim
kürekler çekiliyor
kaslarımda yorgunluk belirtileri
üzüntüler geçer
zaman gibi
ve diyorum bu kez olacak
ya sen gideceksin ya ben
bir sessizliğin sarhoşu oluyorum
çiziyorum
karalıyorum
yakıyorum yalnızlığı
meğer diyorum
meğer
ne çok sevmişim
ne az sevilmişim
bir güneş gibi
sıcak
yakan
tek başına kavrulan
ya sen diyorum tekrar
ya da ben
bu ölüm sessizliği bozacaksa
bu kavrulmuş kaosu
ya sen diyorum tekrar
ya da ben
